Сюжэт гэтай песні грунтуецца на гістарычных звестках пра надзвычайнае гомельскае здарэнне 2 верасня 1737 г., калі мяшчанка Сямёнава, сушачы грыбы, нібыта недаглядзела, з чаго ўзнік пажар, якім была знішчана большая частка тагачаснага Гомеля.
МЯШЧАНКА СЯМЁНАВА СУШЫЛА ГРЫБЫ
гомельскае здарэнне 1737 г.
Васямнаццаты век –
Яшчэ тое стагоддзе.
Рады наш чалавек
І найменшай нагодзе,
Каб спакойна пажыць
Без няснасак* і войнаў.
Замак, што на Сажы,
Таго шчасця дастойны.
Мяшчанка Сямёнава сушыла грыбы.
Мяшчанка Сямёнава не чула бяды.
Мірны час, мірны квас,
Мяса кус, бонда хлеба,
А найлепшай з закрас –
Баравік там, дзе трэба.
У мачанку і ў боршч,
Шчэ кудысь спадналуску,
Ад Мялешкі** ж найбольш
Знаю з грыбкамі гуску.
Мяшчанка Сямёнава сушыла грыбы.
Мяшчанка Сямёнава не чула бяды.
Грыб за грыбам з лясоў
Гамяльчане да замку,
затупіўшы лязо,
цягнуць з самага ранку.
Як да Спаскай грузды,
Да Чачэрскай апенькі,
А на Троіцкай*** дым –
Сушаць ліскі у Сенькі.
Мяшчанка Сямёнава сушыла грыбы.
Мяшчанка Сямёнава не чула бяды.
У жанчыны сто спраў
І ўсе адначасова.
Кажуць, бог пакараў
Гэтым белагаловых****.
З недагляду грыбы
Запалалі пажарам.
Замак гомельскі быў,
Ды грыбоў стаў ахвярай.
Мяшчанка Сямёнава сушыла грыбы.
Мяшчанка Сямёнава не чула бяды.
2016 г.
*Няснаскі – (старабел.) усобіцы, канфлікты.
**Маецца на ўвазе сатырычны літаратурны твор “Прамова Мялешкі” (XVII ст.), дзе сярод іншых страў згадваецца і гуска з грыбкамі.
***Спаская, Чачэрская, Троіцкая – назвы вуліц “дарумянцаўскага” Гомеля.
****Белагаловымі ў той час называлі замужніх жанчын.
Скарыстаны мінус Dom!no “trюk” (2011) з пабліка vk.com/freeteam